Masa Deyip Geçme !

Biz bu masayı eşimin öğrenci evinden getirdik. Onlara da nereden gelmiş bilmem…
Yaklaşık 6 yıldır bizimle.
Her taşıdığımız yere de geliyor.
Gıkını bile çıkartmadı.

Bazen yemek yer, bazen çalışırız üstünde sabaha kadar…
Bazen mutfakta bazen balkonda çay içer, kah güler kah ağlarız başında…
En çok o, şahittir bana!
En çok o, beni sessizcee…
Sadece dinleyip, akıllar vermeyen…
Benim aklımın bana yeteceğini düşünmüş olsa gerek…

Haa, geçenlerde kenar kaplamasını kaldırmış canım masa
Hemen milli yapıştırıcı 404 ile yapıştırdım,
“Sen bize daha çok lazımsın, öyle arıza çıkartmak yok” dedim.
Ses etmedi… Usulca kabuk bağladı kanayan yarası.
Ne de olsa eski dostuz, o kadarcık da sözüm geçiyor canım masaya

Belki de ilgi istemiştir o da, kim bilir!
Haklı da…
Canını çıkarttık bu aralar.
Bir beyaz örtü bile seremez olduk canım masaya..
Ya üstüne döküp saçtıklarımız…
Bilenler bilir, ne çekiyor bu aralar canım masa…
Ama ne yapalım, günün 1/3’ünü de beraber geçirmeden yapamayız biz.
Dostluk böyle bir şey demek…

Ne demişti şair
“…Masa da masaymış ha  Bana mısın demedi bu kadar yüke…”
Edip Cansever

19 Eylül 2017
kalbiyolojikanne’n